Cerkak "Prei Mingeti Idhul Adha"

S

eminggu sadurunge riyaya Kurban, kampus isih rame kaya dina-dina biyasane.  Aku lan kanca-kanca isih padha kuliyah. Dina kuwi ngepasi pas dina Selasa. Kanca-kanca wis padha sarujuk yen sesuke padha ora mangkat, amarga arep padha mulih menyang desane dhewe-dhewe. Padha wae aku ora mudik, wong omahku ana ing Kecamatan Ungaran Barat (Kabupaten Semarang)  kene iki. Aku  rak ya bungah ta! Bungahku  padha karo bungahe kanca-kancaku sing padha arep mulih ing desane. Limang dina suwene aku mrei kuliyah.

                Dina Jumat tanggal 26 Oktober 2012 yaiku sasi Besar. Wong-wong padha mangeti dina kuwi kaya padha pas Idul Fitri. Esuk-esuk mruput, wong Islam  padha menyang mesjid. Padha nglaksanakake solat Id kanthi jamaah. Aku mangkat ing mesjid bareng-bareng karo tangga teparoku. Ora numpak montor, nanging padha mlaku saka omah tekan mesjid. Bubar saka mesjid, bali ing omahe dhewe-dhewe. Tradisi ana ing desaku yen wis bali saka mesjid, wong-wong padha slametan ana ing langgar utawa mesjid. Padha ngetokake panganan lan didongani karo sesepuh. Panganan sing wis didongani mau bareng-bareng dipangan.

                Ngepasi Idul Adha kuwi dina Jumat, wong lanang sing muslim padha nglaksanakake kuwajiban Jumatan. Bubar selametan, cepet-cepet ndang nyembelih kewan sing digawe korban yaiku ana sapi lan wedhus. Sadurunge kewane disembelih, diwacake donga dhisik. Banjur, dikeleti karo bapak-bapak. Aku bisane namung ndeloki wae. Bageyane ibu-ibu ngirisi daging sing wis dikeleti iku. Nganti ambune penguk kaya ngono. Jam 11 wae wis rampungan, daging-daging mau dibandhum karo wong-wong kono. Dadi, padha entuk rata.

Wong-wong padha mangeti dina       kuwi kaya padha    pas Idul Fitri.      Esuk-esuk mruput wong Islam    padha menyang   mesjid

                Ing omahku ana daging sapi lan wedhus. Aku bingung ngrumati daginge kuwi. Banjur, ibuku wis tuku piranti kanggo nyate: areng, sunduk sate, ipit, lan liya-liyane. Pirantine tak siapke kabeh. Aku nyate daging wedhus, sanadyan ambune penguk. Aku ndilalah doyan satene. Aku mangane karo lonthong lan sate. Semana, wayahe pancen weteng wis luwe banget. Aku nganti ngentekake pirang-pirang sunduk.

                Sedina kuwi aku wis mblenger ngambu daging, nanging daginge isih akeh. Esuke aku ngagas, daginge arep tak gawe nugget. Adhuh, aku ora bisa gawene!  Mula, aku takon karo mbakyuku. Alhamdulilah mbakyuku ngewangi gawe, nanging bahane nganggo daging sapi sing ora patek penguk. Awit saka kuwi, aku menyang pasar tuku susu, glepung panir, wortel lan bumbu. Sawise tekan omah,  aku selak kepengin gawe nugget. Banjur, bahane mau tak siapke. Mbakyuku sing ngulek bumbune; aku sing ngraciki daginge. Jebul, yen masak ora ngerti carane masak kuwi angel. Ing riyaya Korban taun iki, aku luwih bisa sinau masak.

* * *