Cerkak "Keluargaku"

Ana ing Salah sawijining kulawarga, jenenge Bapak Mulyana nyambut gawe ana ing Koramil Kedungjati, dhewek e duweni sesandhingan jeneng e Bu Atun, bojone mau nyambut gawe ana ing salah sawijining SMP, yaiku SMP Negeri 2 Gubug, kekarone mau diparingi anak telu yaiku anak pambarep jenenge Satrio wektu iki sekolah kelas telu SMA. Gusti Allah pareng kemurahan duwe anak maneh dampit yaiku lanang lan wadon jeneng e Warno lan Warni,wektu iki sekolah kelas siji SMA.

Saben esuk jam lima anake telu mau wis padha digugah marang bapak e, banjur anak telu mau padha tangi lan sembahyang. Sak wis e padha sembahyang Warni ngiwangi ibune masak, lan cah lanang loro ngiwangi bapak e resik-resik lan nyiapke apa kang dikanggokake.  Sak banjure Warni lan kakangne loro padha rampung ngiwangi lan nyiapne, banjur padha adus lan siap-siap mangkat sekolah. Sak durunge mangkat sekolah padha sarapan bareng wong tua. Anak telu mangkat sekolah pamit marang wong tua, anak telu iki mangkat sekolah numpak bus kabeh. Banjur bapa lan ibune padha mangkat dines.

Tekan ngomah wetara jam sewelas luwih rong puluh Warno lan Warni wis padha bali sekolah, banjur mlebu kamare dewe-dewe, bapa,ibu lan Satrio uga padha bali lan ngundang anak-anake “ padha maem apa?” wangsulane anak e Warni kepingin maem pecel, semana uga kakang-kakange padha manut. Sakbanjure padha maem keluarga Pak mulyana iki padha istirahat awan.

Wektu sore Pak Mulyana ngumbah mobile. Bu Atun ngundang .

“satria, warno.”

“Ya buk.”

“mrene aa.”

Satrio nyedhak ibune kae bapak diiwangi, Warni wektu iku isih turu.

Wis ngacik jam lima Warni durung tangi, banjur digugah marang bapak e “nduk tangi wis jam lima durung shalat barang hloo.” Pitakhone.

Banjur Warni tangi lan sholat asyar, sak bare warni sholat, bapa,ibu lan kakange loro mau wis padha adus acarane meh padha golek maem ing njaba, Warni kaget banjur takon marang bapak e “arep padha menyang ngendi kok aku ora diajak,”

Arep padha maem nang njaba, kana ndang adus, wamgsulane bapak e.

Warni banjur adus nganti kesusu. Sak wis e Warni rampung, banjur padha sholat magrib ing masjid Ar-Rohim, ora suwe Warni ngajak bapak e maem banjur bali, sebab warni duwe PR kang kudu digarap.

Anggone metu lan mangan neng njobo ora nganti rong jam. Pak Mulyana sak keluwarga banjur bali. Tekan ngomah nglebokake mobil nang garasi, Warni banjur mlaku njujug kamare.

“PR apa nduuk?” pitakone ibune

“iki buk PR Matematika, kudu dikerjakne sababe aku sesuk maju.” wangsulane

Nganti jam 10 Warni durung turu, kakang-kakange lan bapa ne wis pada turu awet jam sanga mau, Warni ngundang ibune.

“buuk.”

“piye, ana apa.”

“Sare kalihan kula.”

Warni kadengaren ora wani turu dewe, amerga sebelah omah e Warni bar kepaten. Banjur ibune ngaleh turu karo warni nganti tekan esuk.